Μηνύματα μαθητών εναντίον της σχολικής βίας

Ποίημα της μαθήτριας της β γυμνασίου, Ελένης Λούρμπα, κατά της σχολικής βίας.

Σκιές στη σιωπή

Χέρια που σηκώνονται, λόγια καρφιά
βλέμματα κόβουν σαν δίκοπα σπαθιά
η νύχτα βαραίνει κι αργά πεθαίνει
η ελπίδα στα μάτια.
Δάκρυα κυλούν σε πέτρινο δάπεδο
φωνές σβήνουν στο κρύο δωμάτιο.
Ποιος βλέπει, ποιος ακούει,ποιος μιλά;
Η σιωπή γίνεται όπλο ξανά.
Μα η βία δεν είναι μοίρα ή σκιά
είναι επιλογή που γεννάει μοναξιά.
Και αν μια φωνή τολμήσει και βγει,
χέρι να σηκωθεί όχι για πόνο
μα για να σωθεί.